Schermtijd maakt je kind onrustig
Schermen lijken op het eerste gezicht een uitkomst. Even een filmpje, zodat je kind tot rust kan komen of zodat jij even je handen vrij hebt. Maar de rust die je zoekt, is niet de rust die het brein krijgt.
Schermen lijken op het eerste gezicht een uitkomst. Even een filmpje, zodat je kind tot rust kan komen of zodat jij even je handen vrij hebt. Maar de rust die je zoekt, is niet de rust die het brein krijgt.
We denken vaak aan bedrituelen, slaapliedjes en nachtlichtjes als het gaat om beter slapen. Maar wist je dat slaap eigenlijk al begint... op je bord? Wat je kind overdag en in de avond eet, heeft grote invloed op hoe makkelijk het in slaap valt én hoe diep het slaapt.
Als ouder verlang je vaak naar meer rust in de avonden, maar het idee om je kind “alleen te laten huilen” voelt niet goed. En dat hoeft ook niet. Er is een zachte, veilige manier om je kind te begeleiden naar zelfstandig inslapen, stap voor stap, met nabijheid en vertrouwen.
Soms is slapen geen kwestie van niet moe zijn, maar van niet durven loslaten. Je kind wil je nog even bij zich, roept je om de haverklap, of voelt zich onrustig zodra jij de kamer uitloopt.
Bedtijd-fading: een zachte aanpak voor betere nachtrust
Als je kind moeite heeft met slapen, is het verleidelijk om vooral te focussen op het moment dat het misgaat: bij het naar bed brengen, de onrust, het eindeloze uit bed komen. Maar slaap wordt zelden alleen bepaald door dat ene moment. Slaap bouwt zich op door de dag heen en wordt vaak al bepaald door alles wat daarvoor gebeurt.
Soms lijkt alles goed te gaan en toch, zodra het lichtje uitgaat, komen de tranen. Je kind is verdrietig, weet misschien niet precies waarom, of vertelt ineens iets wat al een hele dag heeft zitten borrelen. Voor veel ouders is dat een lastig moment. Je hebt je best gedaan op het ritueel, je kind is moe, jij bent moe, en ineens lijkt slapen weer mijlenver weg. Soms lijkt alles goed te gaan en toch, zodra het lichtje uitgaat, komen de tranen. Je kind is verdrietig, weet misschien niet precies waarom, of vertelt ineens iets wat al een hele dag heeft zitten borrelen. Voor veel ouders is dat een lastig moment. Je hebt je best gedaan op het ritueel, je kind is moe, jij bent moe, en ineens lijkt slapen weer mijlenver weg.
Kinderen kunnen niet zomaar van druk spelen naar rustig slapen. Hun lijf en hoofd moeten meevertragen. Daarom werkt het goed om een overgangsmomentje in te bouwen vóór je aan het bedritueel begint.
Wat zelf op dit moment kan doen om de slaap van je kind te bevorderen. Hoe bereid je je kind voor op een betere nachtrust?